هر_دو_بدانیم
اندکی-تامل
ما از همسرمان طلاق میگیریم یا از فرزندانمان!
اصولا حاصل تنبیه بدنی کودکان توسط والدین پرخاشگر، می تواند کبودی روی بدن یا اشکها و هق هق هایی باشد که اغلب می توانیم آن را ببینیم و لمس کنیم.
اما حاصل پدیده طلاق، آسیبی فراتر از اینهاست، آسیبی که بجای کبودی روی بدن، حفرەای عاطفی عمیق ایجاد میکنید که با هیچ چیزی پر نمیشود، حفرەای به عمق عمر یک انسان، حفرەای از نیازهای ارضا نشده سرکوب شده، نیاز به محبت پدرانه یا مهر مادرانه، که این حفره ممکن است بعدها با فیلترهای سیگار، دود مواد مخدر و یا خط انداختن های روی ساعد دست و بدن پر شود،
گسلی ناملموس که والدین در حفر آن نقش داشته اند و ممکن است همچون زلزلەای سهمگین، به یکباره جسم و روان کودک را از جا بکند.
♦️والدین گرامی:
یادمان نرود ما از همسرمان طلاق میگیریم، نه از کودکمان، پس لطفا بعد از طلاق، شرایطی فراهم آورید که کودک بتواند هم پدرش را ببیند و هم مادرش را. در اینصورت است که میتوانیم بگوییم بله، من از همسرم جدا شدەام، اما از بچەام هرگز!
در این زمینه جهت بررسی شرایط دقیق می توان از راهنمایی روانشناس استفاده نمایید.
ثبت دیدگاه
0 دیدگاه