محمد بن موسی کاظم ملقب به سبزقبا از فرزندان امام هفتم شیعیان و برادر تنی علی بن موسی الرضا امام هشتم شیعیان می باشد. او بر اثر نبود آزادی سیاسی و عقیدتی در دوران خلفای عباسی و همچنین برای ترویج افکار پدرش موسی کاظم و امامت برادرش علی بن موسی الرضا مدینه را ترک کرد. محمد بن موسی کاظم در آغاز به بصره و سپس به خرمشهر (کنونی) رفت. و سرانجام در دزفول اقامت گزید و تا آخر عمر خود در آنجا ماند. مقبره او که به صورت یک زیارتگاه است در دزفول قرار دارد.

لقب سبزقبا

محمد بن موسی کاظم غالباً لباس سبز می‌پوشید که مختص علویان بود. و به همین سبب به سبزقبا شهرت یافت.

زندگی نامه و درگذشت

از محدث کبیر سید نعمت الله جزایری در کتاب المجموعه، قریب این مضمون نقل است که سید محمد سبزقبا در زمان هارون رشید عباسی بوده و از فرزندان موسی بن جعفر امام هفتم شیعیان و برادر تنی علی ابن موسی الرضا امام هشتم شیعیان است که بر اثر ظلم و جور خاندان عباسی و به قصد تبلیغ افکار پدر و ترویج امامت برادرش از مدینه خارج شد و پس از گذشتن از بیابان های بی آب و علف و سوزان شبه جزیره عربستان از بصره به خرمشهر و از آنجا به اهواز و سپس وارد شهر دزفول شده است.ایشان میهمان زنی به نام «زبیده خاتون» می شود که فرزند مریضی دارد. (صاحب همین خانه است که محل قبر اوست) و می بیند او به درب خانه ایستاده و می گوید خدایا به حق صاحب روز غدیر مریض مرا شفا بده. سید محمد هنگامی که مشاهده می کند که این زن شیعه است از او تقاضای پناهندگی می کند و زبیده به او پناه می دهد.اتفاقا دختری در خانه دارد که مریض است فرزند این زن به واسطه کرامت سید شفا پیدا می کند زبیده خاتون از سید درخواست ماندن و اقامت می کند و حضرت سبزقبا(علیه السلام) پذیرفته و بعد از سه روز که میهمان آن زن بود، به شغل سقایت مشغول شد و با مشک از رودخانه برای مردم آب می آورد و هر مریضی که از دست با برکت این سید شریف و عالم جلیل القدر آب می نوشید فوراً شفا می یافت.چون اکثر اوقات مانند دیگر علویان لباس سبز بر تن می کرد او را سبزقبا می گفتند. اما بعد از گذشت شش ماه اجل مهلت نداده و در حالی که تنها ۱۹ بهار از عمر آن بزرگوار می گذرد ایشان وفات می یابند.

از محدث کبیر سید نعمت الله جزایری در کتاب المجموعه، قریب این مضمون نقل است که سید محمد سبزقبا در زمان هارون الرشید عباسی بوده و از فرزندان امام موسی بن جعفر(علیه السلام) و برادر اعیانی امام رضا(علیه السلام) است که بر اثر ظلم و جور خاندان پلید عباسی و به قصد تبلیغ افکار پدر و ترویج امامت برادرش از مدینه خارج شد و پس از گذشتن از بیابان های بی آب و علف و سوزان شبه جزیره عربستان از بصره به خرمشهر و از آنجا به اهواز و سپس وارد شهر دزفول شده است.

ایشان میهمان زنی به نام «زبیده خاتون» می شود که فرزند مریضی دارد. (صاحب همین خانه است که محل قبر اوست) و می بیند او به درب خانه ایستاده و می گوید خدایا به حق صاحب روز غدیر مریض مرا شفا بده. سید محمد هنگامی که مشاهده می کند که این زن شیعه است از او تقاضای پناهندگی می کند و زبیده به او پناه می دهد.اتفاقا دختری در خانه دارد که مریض است فرزند این زن به واسطه کرامت سید شفا پیدا می کند زبیده خاتون از سید درخواست ماندن و اقامت می کند و حضرت سبزقبا(علیه السلام) پذیرفته و بعد از سه روز که میهمان آن زن بود، به شغل سقایت مشغول شد و با مشک از رودخانه برای مردم آب می آورد و هر مریضی که از دست با برکت این سید شریف و عالم جلیل القدر آب می نوشید فوراً شفا می یافت.

چون اکثر اوقات مانند دیگر علویان لباس سبز بر تن می کرد او را سبزقبا می گفتند. اما بعد از گذشت شش ماه اجل مهلت نداده و در حالی که تنها ۱۹ بهار از عمر آن بزرگوار می گذرد ایشان وفات می یابند.در دفتر بقعه سبزقبا(علیه السلام) شجره نامه ای است. در این لوح بنا به روایت محدث کبیر، سید «نعمت الله جزایری(رحمه الله علیه)»، در کتاب «المجموعه»، صاحب بقعه را برادر حضرت امام «رضا (علیه السلام)» می داند و همچنین می فرماید، آقا سید محمد برادر اعیانی حضرت امام رضا(علیه السلام) است و تشریف فرمایی حضرت از راه دزفول، زمانی که عازم طوس بوده، محض زیارت قبر مقدس سید محمد بوده و تا آن زمان زبیده حیات داشته است که حضرت رضا(علیه السلام) او را نوازش فرموده، انعام داده و نوید شفاعت در روز قیامت به او داده و تولیت قبر سیدمحمد را به او سپرده است.

 نسب امامزاده سبز قبا

در دفتر بقعه سبزقبا(علیه السلام) شجره نامه ای است. در این لوح بنا به روایت محدث کبیر، سید «نعمت الله جزایری(ره)»، در کتاب «المجموعه»، صاحب بقعه را برادر حضرت امام «رضا (علیه السلام)» می داند و همچنین می فرماید، آقا سید محمد برادر اعیانی حضرت امام رضا(علیه السلام) است و تشریف فرمایی حضرت از راه دزفول، زمانی که عازم طوس بوده، محض زیارت قبر مقدس سید محمد بوده است.حضرت رضا(علیه السلام) درباره آقا سید محمد می فرماید «من زارَ اَخی محّمد باالسُوس فکَئنّما زارَنی»، و حضرت رضا(علیه السلام) تا ۳ روز مجاور قبر این امام زاده بوده است. ساختمان بقعه سبزقبا بقعه سبزقبا دارای یک نمازخانه، سالن اجتماعات، کتابخانه، ضریح و گنبد و ایوان و کفش کن با کاشی هایی با خط نستعلیق است و مرقدش زائرین زیادی دارد که در تمام فصول سال از شهرهای مختلف ایران به زیارت این مرقد پاک و مطهر مشرف می شوند و در آستانه با عظمت او عرض حاجت می کنند.

سید نعمت الله جزایری(رحمه الله  علیه) نقل می کند: از این جهت معروف است به سبزقبا «لان میله الی الثوب الاخضر.» چون رغبت به جامه سبز رنگ داشته است. ۱۹ سال از عمر شریفش گذشته و در عُنفوان جوانی وفات کرده، در شدت مرض و هنگام نزع «زبیده» بالای سرش آمد و گفت: ترا به حق خدا قسم می دهم از حسب و نسب و طائفه و عشیره خود مرا خبر ده، سید «محمد» چشم ها را با ناتوانی باز کرد و گفت مادر، اگر بگویم بر تو، می ترسم گرفتار شوی.

زبیده عرض کرد: عزیزم «لعک انت الهاشمی »، سید محمد ساکت می شود باز چشم ها را باز کرد فرمود: من پسر «موسی بن جعفر علوی » هستم، زبیده به محض شنیدن این کلمه دست ها را بر سر زد و گفت «واخجلتا»، جواب جدت را در روز قیامت چه بدهم؟ نسبت به تو جسارت کردم و حقت را نشناختم. بعد از آن می بیند که سید محمد از دنیا رفته است و در میان جیب او ورقه ای یافت که نسب خود را در آن نوشته بود.بقعه سبزقبا با خط نستعلیق مزین است و مرقدش زائرین زیادی دارد که در تمام فصول سال از شهرهای مختلف ایران به زیارت این مرقد پاک و مطهر مشرف می شوند و در آستانه با عظمت او عرض حاجت می کنند.

دیدن از این مکان مذهبی را به علاقه مندان به این اماکن پیشنهاد میدهیم.