طبیعت سرسبز و نخلستان‌های برافراشته، گستره وسیعی از روستا را به خود اختصاص داده است. چشم‌انداز باغ‌های میوه و نخلستان‌های انبوه روستا، بسیار زیبا و از جملة جاذبه‌های طبیعی قلمرو این روستا به شمار می‌روند.ساباط‌ها، کارونسرا و آسیاب آبی از جاذبه‌های تاریخی این روستا هستند.مسجد جامع روستا، معماری منحصر به فرد و باشکوهی دارد. این مسجد، مرکز برپایی مراسم مذهبی در روستاست. آرامگاه تنی چند از بزرگان روستای مهرجان مانند حاج شمس‌الدین محمد از مفاخر علمی روستا، مورد احترام مردم روستاست.

خانه‌های مسکونی بافت قدیم روستا، قدمتی کهن دارند. در و پنجره‌های چوبی، سردرهای بلند و نقش و نگارهای بر روی درهای خانه‌ها از ویژگی‌های جالب توجه معماری این روستا به شمار می‌روند و مورد توجه گردشگران قرار می‌گیرند.

صنایع دستی در روستای مهرجان رواج دارد. بافت قالی با طرح نایین، گلیم، انواع زنبیل و سبد، کلاه حصیری، جارو، بادبزن، حصیرهای بسته‌بندی خرما و تخته گو (چشم نظری، که با اسفند، مهره‌های رنگین و خرما خرک تزیین می‌شود) از انواع صنایع دستی روستای مهرجان به شمار می‌روند.

سوغاتی‌های این روستا عبارتند از: خرما و شیره خرما، حوله، کرباس، جارو، عبا، شمد، چادرشب، قالی، گلیم و دیگر صنایع دستی که در روستا تولید می‌شوند.برگزاری مراسم اعیاد نوروز، فطر، قربان و بزرگداشت روزها و شب‌های ملی سیزده به در، چهارشنبه سوری، یلدا و تولد ائمه در روستا رواج دارد.کشتن نخل از مراسم خاص روستا است. این رسم، ویژة روستا است. پنیر نخل از جمله نادرترین محصولاتی است که تهیة آن نیاز به کُشتن نخل دارد. عید برات نیز از مراسم ویژة این روستا است که در نیمه شعبان برگزار می‌شود.

موسیقی و زمزمه ترانه‌های محلی همراه با سازهای نی و سرنا در مراسم جشن و سرور و عروسی‌های روستا رواج دارد.بازی‌های محلی رایج در این روستا عبارتند از: قایم شدو، سنگ چین، گازی مازی، قلم قلم، نگرانگرا، هرنگ هرنگ، سوتو، گتین و گل گندم.غذاهای محلی روستا مشتمل بر انواع کباب، سیب‌زمینی تنوری، آبگوشت، کلاجوش، چرب و شیرین، یخ نیش، دوشوا، چنگان یا چنگمان، غلیف یا قلیف، دوماشو، آش سرکة چغندر، آش آنغوره، آش ترش، آش کدو حلوایی و آش دوغ که با مهارت خاصی پخته می‌شود.

دسترسی: این روستا از طریق جاده آسفالت نایین به خور و بیابانک قابل دسترسی است.مهرجان قطعه ائی از خاک ا یران زمین که قبل از ظهور دین مبین اسلام ناب محمدی وجود داشته و احتمالا تاسیس آن به زمان ساسانیان می رسد که نام مبتدی آن بنام مهریج بوده و بعدا بنام مهرگان و از زمانیکه مهرجانیها به دین اسلام روی آوردند به نام مهرجان نامیده شده است و در تاریخ بنام مهریجان به چشم می خورد. مهرجان زمانی جزء خطه خراسان و زمانی جزءاستانهای یزد و سمنان ودر حال حاضر جزء استان اصفهان می باشد .

مهرجان در حال حاضر مربوط به بخش خوروبیابانک و شهرستان نائین و استان اصفهان میباشد. فاصله مهرجان تا مرکز بخش 35 کیلومتر وتا شهرستان 220 کیلومتر و تا مرکز استان 450 کیلومتر و تا تهران بزرگ 750 کیلومتر می باشد .

مهرجان دهستا نی است که در گودترین نقطه بخش قرار دارد با زمین صاف و مسطح که از طرف شمال و ناحیه کوستانی قله و مهدن گل بنتو نیت سفید و نیزار از طرف جنوب به کوههای بیاضه و مزارعه محمد آباد و دولت آباد رضوانیه و شکر آباد و از طرف شرق به منطقه کویر لوت و از طرف غرب به روستاههای نیشابور، گرمه، عروسان، اردیب، ایراج، بازیاب، هفتومان، حسین آباد و خنج دادکین می باشد .

مهرجان دارای آب و هوای گرم و خشک می باشد که تابستانهای بسیار گرم و سوزان و زمستانهای بسیار سرد. زمینهای خشک و پوشیده از لایه های نمکی و در فصلهای پائیز و زمستان مقدار ناچیزی باران می بارد.مهرجان دارای یک رشته قنات به طول تقریبی 15 کیلومتر که عمیق ترین آن یعنی چشمه حدود 120 متر عمق دارد که بصورت شیب آب به محل می رسد و دارای چندین مزرعه که عبارتند از توفیق آباد /کلاته. شمس آباد . سلطانیه. قاسمیه .محمد آباد . دولت آباد .دهنو . رضوانیه .مزرعه حاجی جلالیه . شکرآباد . عبدل آباد.که اینها هر کدام دارای قنوات مخصوص به خود می باشند.

قبل از انقلاب در این مزارع خانواده هائی زندگی می کرد ند ولی در حال حاضر بدلبل نبود بازار کار اکثر آنها خالی از سکنه بوده و حتی قنوات آنها هم بدلیل عدم مهار سیلا بهای فصلی متا سفانه ویران گردیده و مزارع مربوطه در حال از بین رفتن هستند.

دیدن از این روستای زیبا را به گردشگران عزیز پیشنهاد می کنیم.