در مرکز شهر خرم آباد ( ضلع شرقی –خیابان شریعتی) و در مسیر قدیمی شاپور خواست به خوزستان سنگ نوشته ای به شکل مکعب که بصورت یکپارچه متصل به صخره ای طبیعی بوده است، قراردارد . ارتفاع متون کتبیه دار با احتساب دوپله در چهار ضلع سنگ نوشته 344 سانتیمتر است این کتیبه به خط کوفی و زبان فارسی دور تا دورستون سنگی تحریر شده است در گذشته به بردنوشته معروف بوده است .کتیبه با بسم الله شروع شده وموضوع آن مربوط به حکم امیر اسفهسا لار کبیر ظهیرالدین و الدوله معین الا سلام طغرل لتکین ابوسعید برسق در خصوص بخشش علفچر درچراگاه های شاپور خواست و ممنوعیت برخی سنتهایی ناپسند در عهد سلطنت ملکشاه سلجوقی به تاریخ 513 هجری قمری است .

مفاد این سنگ نوشته شامل دو مورد زیر میباشد:

1- منع مردم از پوشیدن لباس ابریشمی

2ـ اجازه علف چرانی به دامداران.

انتخاب محل برای احداث این اثر با دقت خاصی صورت گرفته است . این نقطه که امروزه درست در کنار راه ترانزیت تهران – خوزستان واقع شده در زمان ساخت این اثر نیز یک نقطۀ استراتژیک ارتباطی و مواصلاتی بوده است . ساخت دژ مستحکم نظامی فلک الافلاک خرم آباد در فاصلۀ کمتر از 1000 متر از این سنگ نوشته در زمان ساسانیان نیز مؤید این مساله در زمان مورد نظر است . این جاذبه ی تاریخی همواره مورد بازدید و توجه علاقمندان خاص خود و سایر گردشگران میباشد .