پل قاری یا به زبان ترکی «قاری کورپوسی» یکی از پل ‌های تاریخی شهر تبریز است که در خیابان ثقة الاسلام و روی رودخانه‌ی «مهرانه رود» (که اهالی تبریز به آن قوری چای نیز می‌ گویند) ساخته شده است. این پل بازار بزرگ تبریز و شمس العماره (استانداری فعلی) را به بخش شمالی این شهر یعنی محله‌ های ششگلان و شتربان (دوه چی) متصل می ‌کند و از پرترددترین پل‌ های شهر است. پل قاری شامل ۸ دهنه و قوس ‌های مدور است و سرستون ‌های کله قوچی و چراغ‌ های قدیمی آن در اواخر دوره‌ قاجار ساخته شده است. طول این پل ۱۰۰ متر و عرض آن ۵ متر است. گفته می‌ شود بانی احداث این پل پیرزنی بود که پول حج خود را صرف ساخت پل کرد و به همین دلیل نام آن را پل قاری (که در زبان ترکی به معنی پیر یا پیر زن است) گذاشتند. این پل در ۲۰ آذر سال ۱۳۷۹ با شماره‌ی ۲۹۲۱ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.

مهرانه رود یکی از طولانی ترین بستر رودخانه ای درون شهری ایران به شمار می آید که بر روی آن پل های متعددی احداث شده است. شاید اعتبار و شهرت این پل ها در حد پل سی و سه پل و پل خواجوی اصفهان نباشد اما از نظر مردم تبریز این پل ها برای آنها سرشار از خاطره اند.

به ادعای برخی از منابع تاریخی پل قاری از زیباترین پلهای سنگی ایران است و نیز اولین پلی است که در ایران تیرکهای برق بر روی آن نصب شده و به همین دلیل به پل چراغ نیز معروف است.

تبریز به واسطه داشتن رودخانه ای که از مرکز شهر می گذرد به دو نیمه شمالی و جنوبی تقسیم می شود و شاید یکی از مهمترین و اولین اتصال دهنده شمال و جنوب شهر تبریز همین پل قاری یا قاری کورپوسو باشد.

در دوره پهلوی پل کم عرض دیگری (پل عابر پیاده قاری) در غرب این پل برای عبور عابرین پیاده ساخته شد.

پل تاریخی قاری یکی از پل های زیبا ی شهر تبریز می باشد . که همه ساله پذیرای هزاران گردشگر و توریست بومی و غیر بومی است.