تپه قبرستان قزوین با ارتفاع بسیار کم ، در 300 متری غرب تپه سگزآباد ( قره تپه ) قرار دارد. از سال ۱۳۴۹ مطالعات باستانشناسی در این محوطه به سرپرستی دکتر عزت الله نگهبان آغاز شد و تا سال ۱۳۵۷ به طور مستمر ادامه داشت بیشتر بقایای باستانی تپه در زیر لایه‌های شن و ماسه‌ی سیلاب مدفون شده است.
سفال‌های به دست آمده از این تپه به صورت ظریف و منقوش است و نقوش هندسی ، حیوانی وانسانی بر سفال منقوش دیده می‌شود. ظرافت بیش از حد در تکنیک ساخت از ویژگی‌های سفال این منطقه است که در بعضی از آنها ضخامت بدنه به یک یا دو میلی متر می‌رسد و طرحهای زیبای نقش بسته در بدنه این سفال‌ها، نقش گیاهان و حیوانات به صورت انتزاعی بوده که نشان از فرهنگ و تمدنی غنی منطقه دارد. در این محوطه کارگاه‌های سفالگری و فلز کاری ,تعدادی ساختمان مسکونی وجود داشته و در اوج رونق خود وسعتی حدود ۱۰ هکتار را در بر می‌گرفته‌است.

طبق شواهد باستان شناسی این تپه به تناوب یا مورد سکونت قرار گرفته و یا به عنوان قبرستان در طول هزاره پنجم تا اول قبل از میلاد مورد استفاده بوده است. در این تپه پیکره‌ای از خرگوش و پیکره‌های زنانه با طرح‌های سوزندوزی، ظرفی به شکل ارابه چرخدار کشف شده است. نقشی از یک مرد با کفش‌های بزرگ است که قلاده دو سگ به کمر او بسته شده از دیگر نگاره‌های تپه قبرستان است. در حفاری علمی که توسط دانشگاه تهران در سال 1385 در تپه‌ی قبرستان صورت گرفت، 18 قطعه سفال منقوش مربوط به هزاره‌های دوم و سوم پیش از میلاد به‌دست آمد و برای مطالعه و بررسی به پژوهشگاه باستان‌شناسی دانشگاه تهران انتقال پیدا کرد. در طی این سال‌ها حاصل تحقیقات، نگارش مقالات علمی در سطح بین‌المللی و کتابی با عنوان «تغییرات سیاسی و اجتماعی دشت قزوین، کاوش‌های باستان‌شناسی تپه قبرستان» بود که با تلاش پژوهشگاه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به چاپ رسید. همچنین در راستای غنای موزه اشیای تاریخی 18 قطعه سفال منقوش ارزشمند به استان قزوین انتقال یافت. سایت سی تی مهر به شما پیشنهاد میکند از این مکان زیبا دیدن کنید و نظرات خود را با ما در میان بگذارید.