تپه خطب شکن در جاده ی معروف آران وبیدگل به مرنجاب که در مسیر یکی از راه های فرعی جاده ابریشم در گذشته بوده است، قرار گرفته است. فاصله ی این تپه تا شهرستان آران و بیدگل ۲۵ کیلومتر است واز لحاظ موقعیت در شمال شهرستان آران وبیدگل قرار دارد و ارتفاع این تپه از سطح آب های آزاد۹۰۰ متر است. یکی از نقاطی که در مسیر گردشگری کویر مرنجاب قرار گرفته و خوشبختانه تبلیغات چندانی نسبت به آن نشده است و از گزند تهاجم فرهنگی گردشگران به دور مانده است. این تپه توسط جاده یاکی مرنجاب به دو قسمت شمالی ، جنوبی یا به زبان محلی ها خطب یک و خطب دو تقسیم می شود ، آنچه که برای تمام گردشگران در مسیر قابل مشاهده و دسترسی آسان تری است خطب یک است و خطب دو در آغوش بیابان پنهان شده است. اما زیبایی خطب دو، دوچندان نسبت به خطب یک است. واژه ی خطب یا خطب شکن از زمان های دور بر روی این تپه مانده است و هنوز اطلاعات دقیقی به دست نیامده که از چه زمانی برای این تپه این نام استعمال شده است. اما آنچه که از شواهد  وسخنان بومیان زاییده می شود نشان از کهن بودن این نام گذاری است.خطب اصطلاحا به زیری ترین قسمت باربند یا کجاوه ی شتر می گویند که از چوبی محکم و نسبتا انعطاف پذیرتشکیل شده است. در گذشته ازاین مسیر  کاروانهایی که می خواستند خود را به کاشان ، آران وبیدگل و شهر های حومه ی آن برسانند استفاده می شده . و در کنار این موضوع که مهمترین وسیله ی بار بری و حمل ونقل آن زمان شتر بوده. وبا این تفاسیر که در هنگام پایین آمدن شترها از این تپه کجاوه ی شتر بیش از اندازه تکان خورده و فشاری مضاعف به خطب ها که مهمترین کارکرد آنها تنظیم فشار بار و نیروی وارده به شتر بودند می آمد. و با شدت تکانها، خطب قدرت خود را از دست داده و گاها بر اثر ازدیاد فشار شکسته میشد. به این علت بعد ها ساربانها وقتی به این نقطه می رسیدند وتازه واردی در کاروان بوده و یا قصد شرح مکان را برای افراد داشته اند، به گونه ای تعریف می کردند که به جایی رسیده ایم که خطب شتر می شکند ودر مرور زمان و استفاده ی مکرر این جمله کوتاهتر شده و به واژه ی خطب شکن مبدل گردیده است.

فاصله ی تپه ی خطب شکن تا ابتدایی ترین نقطه ی دریاچه نمک ۱۰ کیلومتر ، و مشرف به ریگزاری وسیع به نام بند ریگ آران وبیدگل است. گردنه خطب شکن به علت شیب نسبتا زیاد هنوز هم برای مسافران و علاقه مندان به کویر در کنار زیبایی های خود زبان زد است. تپه ی خطب دو که خود به وسیله ی یک دره که محلی ها به آن تنگ میگویند به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم می شود. اما اساس زیبایی وسخن ما در میان همین تنگ قرار می گیرد.هنوز واژه ی مشخصی برای نام گذاری این تنگ انتخاب نشده است، و در میان اهالی بومی این منطقه به نامهای مختلفی چون(تنگ سرخ، تنگ ظلمات، تنگ یا دره ی زاغی ….) خوانده می شود. در میان این تنگ رودی شور با طول ۵۰۰ متر که در تمام سال با آب دهی بسیار پایین در جریان است که در اصطلاح به آن کال گفته می شود قرار دارد. در قسمت شرقی این تنگ یک رشته کلوت به نام دودکش جن قرار دارد ، که طول آن بیش از ۴۰ متر و ارتفاعی حدود ۱۲ متر دارد. در میانه ی  کلوت شمالی آن  در گذشته تصویر یک پیرمرد به آسانی و به شکل زیبایی قابل مشاهده بود که در سال گذشته بر اثر فرسایش آبی وبادی این حجم طبیعی زمین شناسی از بین رفته وتا حدودی زیبایی گذشته ی خود را به دیدگان دیگران شرح می دهد.عامل اصلی تشکیل کلوت ها تفاوت جنس خاک در یک نقطه است. خاک اصلی تشکیل دهنده ی کلوت های این منطقه از ترکیبی از رس و آهک به صورت عنصر غالب تشکیل شده است. لذت تفریح در این مکان زیبا را از دست ندهید.