شاید برایتان جالب باشد که ابداع فرمولاسیون دایجستیو به قرن نوزدهم میلادی برمی‌گردد. گویا، ایده اولیه این بیسکویت حاصل تلاش دو پزشک اسکاتلندی بود که در سال ۱۸۳۹ به فرمولاسیون دایجستیو دست یافتند. در آن زمان تصور می‌شد فرمولاسیون خاص بیسکویت دایجستیو به‌دلیل وجود بی‌کربنات سدیم (همان جوش‌شیرین) دارای خواص گوارشی است. درواقع، به همین دلیل بود که این بیسکویت نوترکیب دایجستیو لقب گرفت؛ چراکه دایجستیو درمورد بیسکویت و سایر خوراکی‌ها به معنی دارابودن خواص گوارشی است. البته، امروزه، بیسکویت‌های دایجستیو نه به‌خاطر جوش‌شیرین، بلکه بیشتر به‌خاطر سبوس‌داربودن‌شان خوش‌فروش‌اند.