این غار آهکی که با نام غار چشم سبز نیز شناخته میشود در ۱۶۰ کیلومتری جنوب غربی شهر کرمان و ۳ کیلومتری شرق روستای جفریز از توابع گوغر و در ۵۲ کیلومتری شهر بافت قرار دارد. دهانه غار جفریز ۱۰ متر ارتفاع دارد و مشخصه آن درِ ورودی آهنی بزرگی است که در دهانه غار توسط افراد محلی نصب شده است تا از تخریب غار و ورود حیوانات وحشی به درون آن جلوگیری نمایند. این غار میلیونها سال قبل در زمان کرتاسه در زیر آب بوده است و طی سالها سنگهای آهکی آن توسط آب شکسته شده و اشکال بسیار زیبایی را به وجود آورده است.
این غار در شمال پارک ملی خبر در مسیر درهای با همین نام در شهرستان بافت واقع شده است که منتهی الیه این دره به پایین قله چاه برف میرسد. طول این غار تقریباً ۷۰ متر و قطر دهانه آن ۳۰ متر و ارتفاع آن ۱۵ متر میباشد. از زیباییهای داخل غار میتوان به سنگهای آهکی کاملاً دگرگون شده اشاره نمود که به مرمر تبدیل شدهاند. از دیگر زیباییهای این غار وجود قندیلهایی است که در صورت فراوانی بارندگیهای سالانه، از سقف غار آب میچکد.
کوه شیوشگان یا کوه صاحب الزمان در قسمت شرق شهر کرمان در استان کرمان است. قدمت دستکند آن به ۱۲ هزار سال قبل بر میگردد که «شیوشگان» نام باستانی آن کوه است،[۱] و اکنون نیز با نام کوههای مسجد صاحبالزمان (عج) شناخته میشوند. یکی از چشمگیرترین اثر تاریخی و گردشگری این شهر است.
هنزا شهری است کوهستانی در استان کرمان. این شهر مرکز بخش هنزا از توابع شهرستان رابر است. بخش هنزاء از توابع شهرستان رابر استان کرمان در ۵۰ کیلومتری شرق شهر رابر قرار گرفته است. هنزاء از طرف شمال غربی به شهرستان رابر و از طرف شمال شرقی به شهر راین و از جنوب شرقی به شهرساردوییه محدود میشود. و در نقطه مرزی شهرستان رابر و جیرفت قرار دارد. بخش هنزا از سطح دریا در حدود ۲۸۰۰ متر ارتفاع دارد و آب و هوای آن در بهار و تابستان، مطبوع و خنک و در زمستانها سرد است.
عمارت موسی خانی از جمله بناهای متعلق به دوران قاجار است که با معماری بینظیر و چشمنواز در شهربابک یکی از شهرهای تاریخی ایران قرار دارد. شهربابک یکی از شهرهای تاریخی ایران است که بعضی از تاریخ نویسان آن را به اردشیر بابکان و بعضی دیگر به بابک جد اردشیر نسبت میدهند. شهرستان شهربابک با دارا بودن جاذبههای گردشگری طبیعی و تاریخی یکی از مهمترین مقاصد گردشگری استان کرمان است. عمارت موسی خانی از بناهای تاریخی زمان قاجاریه در این شهرستان است و از نظر موقعیت مکانی در خیابان شریعتی و در محله سفلای این شهر قرار دارد.
شهر کرمان سابقا دارای شش دروازه و حصاری دور تا دور داشت بیرون حصار به فاصله چهار تا شش متر خندق بود و به فاصله هایی در حدود سیصد متر و بعضی جا پانصد متر برج هائی داشت و در دو طرف هر دروازه یک برج آجری ساخته شده بود بقیه برج ها و حصار از گل رس بود عمق خندق ها در بعضی جاها هشت متر و بعضی جاها شش متر بود و حصار دور تا دور شهر تقریبا ده کیلومتر یک فرسخ و نیم محلی بود شش دروازه فوق هر کدام اسمی مناسب به خود داشت.
خانه ایرانمنش مربوط به دوره پهلوی است و در بافت، خیابان طالقانی، کوچه بابک، پ ۲ واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۲ تیر ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۲۰۰۳ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است .این خانه ارزشمند تاریخی متعلق به اوایل دوره پهلوی بوده و در خیابان طالقانی شهر بافت واقع شده است. پلان این خانه مشابه بسیاری از خانه های قدیمی شهر بافت است که شامل فضاهایی نظیر سه دری، ایوان(تالار)، صندوق خانه، مطبخ، غله خانه و اصطبل و … می باشد.
حمام وکیل کرمان در سال ۱۲۸۰ ه.ق به شکلی باشکوه و با تاثیرپذیری از سبک معماری عصر زندیه، قاجاریه احداث شده است. از کف تا دیوار آن کاشیکاری و سرامیککاری شده است و به ۲ بخش رختکن و گرمخانه تقسیم میشود. در سالهای اخیر این حمام به چایخانه سنتی تبدیل شده است و توسط اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمان اداره میشود.
حمام باغ لله مربوط به دوره قاجار است و در کرمان، خیابان شریعتی، کوچه شماره ۱۳ واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۲ مرداد ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۳۰۶۶ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
حمام گنجعلی خان یکی از بناهای جذاب مجموعه گنجعلی خان است که امروزه با نام موزه مردمشناسی یکی از پربازدیدترین جاذبههای کرمان محسوب میشود.گنجعلی بیک، معروف به گنجعلی خان، از حاکمان کرمان در زمان شاه عباس بود و کارهای عمرانی مهمی را در کرمان انجام داد. وی فردی مدبر، قدرتمند و با نفوذ بود که شهر کرمان را از نظر سیاسی و اقتصادی به یکی از مهمترین شهرهای ایران تبدیل کرد. همچنین، در زمینهی ساخت و ساز عمارتهای مختلف کارهای متعددی انجام داد.