آرامگاه حزقیل نبی دزفول، «حزقیل» از پیامبران«بنی اسرائیل» است که در روایات اسلامی نیز به او اشاره شده است. در قرآن نامی از او نیامده اما برخی از مفسران قرآن ادعا دارند که اشاره‌ای به او در در یکی از آیات سوره بقره شده است. مرقد این پیامبر بنایی ساده و آجری است که از حیاطی کوچک و ایوانی با طاق ساده تشکیل شده است. در بالای بنا نیز گنبدی از نوع شش ترک دیده می‌شود. در تذکره الاخیار آمده است: دیگر از بقاع الخیری که در محوطه ولایت واقع شده بقعه شریفه متبرکه حزقیل پدر دانیال پیغمبر است. که در محله مسجد من(از) محلات نعمتی خانه دزفول واقع شده . الحال در میان خانه ای از خانه های محله مزبور مدفن او اتفاق شده . صندوقی که بر سر مرقد بوده باقی مانده ، الحال او را ابو دانیال گویند که اکثر و اغلب به زیارت او قیام می نمایند.

هتل سنتی خانه تاریخی طبیب شوشتر در سال ۱۳۹۵ به طور کلی بازسازی شد و با امکانات رفاهی در اختیار گردشگران قرار گرفت. این هتل دارای ۹ باب اتاق است که حیاط خانه را احاطه کرده اند. هتل سنتی خانه طبیب با معماری سنتی در داخل خانه و اتاق ها، فضایی آرام بخش را برای مهمانان فراهم ساخته است.خانه تاریخی طبیب شوشتری در فاصله یک کیلومتری از مجموعه آبشارها و آسیاب های شوشتر قرار دارد که مزیت این هتل محسوب می شود.

منگره روستایی است با جاذبه‌های فراوان گردشگری در فاصله ۵۰ کیلومتری شمال اندیمشک و در منطقه بخش الوار گرمسیری قراردارد. جاذبه‌های موجود در روستای گرداب منگره عبارتند از کوه و جنگل با آب و هوای معتدل و منابع عظیم طبیعی و حیات وحش است. منطقه منگره دارای مناظر بسیار زیبایی از طبیعت شامل درختان انار، بلوط، انگور، انجیر، چنار و دیگر درختان است. در زیر این درختان چشمه‌های بزرگی جاری است. درون این دره سرشار از باغات انار است.

مسجدسلیمان شهری زیبا و تاریخی و نفت‌خیز در استان خوزستان ودر میان‌ کوه‌های زاگرس قرار دارد و برای اولین بار عملیات استخراج نفت در خاورمیانه در سال ۱۹۰۸ توسط کنسرسیوم دارسی در مسجدسلیمان با چاه شماره یک در میدان نفتی مسجدسلیمان آغاز شد.نکته جالبی که در رابطه با مسجدسلیمان وجود دارد این است که بسیاری از اولین‌ها در تاریخ این شهر رخ‌داده است، اولین چاه نفت خاورمیانه و ایران، تاسیس برخی از اولین کارخانه‌های کشور ، اولین راه‌آهن، اولین فرودگاه در ایران و اولینهای برخی تفریحات در این شهر تاسیس شد.

گندی شاهپور،گندی شاپور،جندی شاپور، وندوی شاپور و به سریانی بت لاپاط یکی از مهمترین شهرهای دوره ساسانی بود که توسط شاهپور یکم ایجاد گردید. جندی شاپور از همان بدو تأسیس به تدریج به صورت یکی از مراکز علمی و پزشکی جهان آن روز درآمد و بنا بگفتهٔ تاریخ‌نویسان شاپور دستور داده بود تعداد زیادی از کتاب‌های طب یونانی را به زبان پهلوی ترجمه و در آنجا نگهداری کنند، خسرو انوشیروان در این شهر بیمارستان بزرگی ساخت و بر توسعهٔ دانشکدهٔ پزشکی آن افزود.با توجه به این نکته که شهر مذکور چند نام داشته، می‌توان دریافت که پیش از تجدید بنا در روزگار شاپور وجود داشته و ناحیه‌ای مسکونی به‌شمار می‌رفته‌است. معروف است که وی پس از غلبه بر والرین و ویران ساختن انتاکیه اسیران رومی را در این محل اسکان داد و نام آن را وه اندیوک شاپور به معنی به از انتاکیه شاپور نامید. «معرفت یونانی در امپراتوری ساسانی به ویژه به واسطه مسیحیان یونانی و سوری اشاعه یافته بود که حضور آن‌ها در وه اندیوگ شاپور (گندی شاپور) مسلم است.»

کوشک حمیدیه مربوط به اواخر دوره قاجار -اوایل دوره پهلوی است و در حمیدیه از توابع خوزستان، کوشک حمیدیه واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۳۹۸۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بنا همچون دیگر بناهای ثبت شده بارها مورد تعرض توسط شرکت بهره برداری کرخه و شاوور و شهرداری حمیدیه قرار گرفته است. گفته می شود غانم سواری اولین کسی است که میراث باستانی این شهر را معرفی کرد و در زمینه جلوگیری از تخریب آثار باستانی شهر حمیدیه فعالیت کرده است. سال ۱۳۸۴ خسارات وارد شده به کوشک حمیدیه نزدیک به ۶۰ درصد برآورد شده بود.

کاخ آپادانا در حدود سال‌های ۵۱۵_۵۲۱ پیش از میلاد به دستور داریوش بزرگ پادشاه هخامنشی در شوش (شهر باستانی) روی آثار و بقایای عیلامی بنا شد.داریوش شوش را برای این انتخاب کرد که در عصر عیلامی کانون بزرگ مذهبی و بعد از ساخته شدن کاخ هم پایتخت زمستانی هخامنشیان شد.کاخ آپادانای شوش قصر زمستانی شاهان هخامنشی بوده‌است. مساحت تالار یا کاخ آپادانا ۱۰۴۳۴ متر است.بخش‌های مهمی از این کاخ که بارگاه یا آپادانه نامیده شده در زمان اردشیر اول دچار آتش‌سوزی شد و در زمان اردشیر دوم بازسازی شد. اما در سال ۳۳۰ پیش از میلاد، با هجوم وحشیانه و مخرب اسکندر مقدونی یک بار دیگر تخریب شد.

یکی از مهمترین عناصر تشکیل دهنده ی هسته ی اولیه ی هر شهر، دژ یا قلعه ی نظامی هر شهر باستانی است. دژ نظامی هر شهر معمولاً محل اسکان شاه یا حاکمان محلی هر ولایت است. شوشتر نیز با توجه به اهمیت تاریخی خود همواره بعنوان پایتخت و مرکز استان خوزستان اهمیت ویژه ای داشت.قلعه ی شوشتر علاوه بر مرکزیت سیاسی، بعنوان پایگاهی جهت نظارت بر کارایی سازه های آبی شوشتر ایفای نقش می کرد. دوران سلسله هخامنشی در شوشتر در پرده ای از ابهام قرار گرفته است و تاکنون هیچ گونه آثار مشخصی از این دوره بجا نمانده است، ولی عبور نهر داریون که از یادگارهای دوره ی هخامنشی است، گواه بر اهمیت این شهر درآن روزگار است. در طول تاریخ همواره نام قلعه شوشتر با نام شاپور اول ساسانی گره خورده است. ظاهراً در دوران شاپور پل بند شادروان و قلعه ی مجدداً بازسازی شده است. نهر داریون علاوه ی بر تأ مین آب ساکنان قلعه، اراضی دشت میناب را که از قطبهای بسیار مهم کشاورزی درآن دوران بود آبیاری می کرد. درون قلعه ی پلکانهای متعددی وجود داشت که برخی از این پلکانها برای برداشت آب به نهر داریون منتهی می شد و پلکانهای دیگری نیز از درون عمارتهای قلعه به کت (اتاقکهای صخره ای) زیر قلعه که در ساحل رودخانه قرار دارند منتهی می شدند. این کت ها در هنگام تابستان برای استراحت ساکنان قلعه محیط خنک و مطبوعی را ایجاد می کرد.

قلعه سلاسل در استان خوزستان و در شمال‌غربی شهرستان شوشتر در کنار رودخانه شطیط قرار دارد.قدمت این قلعه بر طبق برخی روایات مربوط به دوره ساسانی می‌شود. ولی بر طبق گفته راولینسون این قلعه همان قلعه باستانی مربوط به دوران ساسانی نیست.قلعه سلاسل بارها و بارها بازسازی شده و ویرانی‌هایی که در حال حاضر به چشم می‌خورد مربوط به قلعة دوران قاجار است.این قلعه دارای ۲ در بزرگ است و در سمت شمال و شمال شرقی آن خندقی وجود دارد که در جنوب به نهر داریون منتهی می‌شود.قلعه سلاسل که برخی نام سلاسل را مربوط به شخصی به نام ابی سلاسل می‌دانند که در قرن ۴ زندگی می‌کرده و قلعه را تعمیر و مرمت کرده است.

قلعه تاریخی شوش، از آثار به جا مانده دوران قاجاریه، در خیابان طالقانی شهر شوش در استان خوزستان قرار دارد.قلعه شوش که به قلعه اکروپل یا قلعه فرانسوی‌ها نیز شهرت دارد به دست هیئت باستان شناسی فرانسوی در سال ۱۸۹۷ میلادی روی بلندترین نقطه شهر شوش بنا شده. این قلعه شباهت بسیار زیادی به زندان باستیل فرانسه دارد که با استفاده از آجرهای به دست آمده از کاخ داریوش و تعدادی از آجرهای منقوش به خط میخی چغازنبیل به دست معماران دزفولی بنا شده است.