پایدارترین نوع گردشگری را می‌توان گردشگری مذهبی معرفی کرد به دلیل این که زیارت اماکن متبرکه و گردشگری مذهبی با تاریخ فرهنگ دینی ایرانیان ارتباط تنگاتنگی دارد.با نگاهی به تاریخ گردشگری مذهبی گذشته می‌توان مشاهده کرد که از زمان‌های دور سفرهایی از قبیل فریضه حج، زیارت بارگاه ملکوتی امامان شیعه (ع) در عربستان و عراق و مراسم مقدس یونانیان در معابد صورت می‌گرفت.

محوطه تاریخی چغازنبیل در استان خوزستان قرار دارد.این محوطه در جنوب‌غربی ایران، در ۳۵ کیلومتری جنوب شرقی شهر باستانی شوش قرار گرفته است.ساخت این شهر که حدود ۱۲۵۰ سال قبل از میلاد مسیح (ع) در دوران عیلامی‌ها آغاز شد، بعد از حمله آشوری‌ها ناتمام ماند.هزاران خشت و آجر استفاده نشده‌ای که در این محوطه باقی مانده، گواهی بر این موضوع است. چغازنبیل به سال ۱۹۷۹ در فهرست آثار جهانی یونسکو ثبت شد.چغازنبیل در اوایل قرن ۱۳ قبل از میلاد توسط پادشاه عیلامی «اونتاش نپیریشا» در نزدیکی رود دز ساخته شد و «دوراونتاش» نامیده شد.معنای دوراونتاش، قلعه اونتاش است. البته در برخی متون میخی از این شهر با عنوان «ال اونتاش» به معنی شهر اونتاش نام برده شده است.در مرکز شهر، معبد عظیمی به صورت مطبق بنا شده که امروزه دو طبقه از آن پابرجاست.این معبد، ذیقورات نام دارد که به دو تن از خدایان بزرگ عیلامی؛ «اینشوشیناک» و «نپیریشا» اهدا شده است.معبد چغازنبیل بزرگترین اثر معماری بر جای مانده از تمدن عیلامی است که تا کنون شناخته شده است.دورتا دور ذیقورات را دیواری احاطه می‌کرده که در مجاورت آن در جبهه شمال غربی معابدی برای خدایان کریریشا، ایشنی‌کرب و هومبان بنا شده است.همچنین معابد دیگری در جبهه شمال شرقی قرار داشته‌اند و مجموعه این معابد توسط حصار دیگری احاطه می‌شده است.در خارج از این حصار بقایای اندکی از خانه‌های شهر در سطح زمین دیده می‌شوند.

قلعه تل در شهر تاریخی قلعه تل در شمال استان خوزستان حد فاصل شهرستان‌های باغملک و ایذه در مسیر شاهی استان فارس و خوزستان قرار دارد. بنای اولیه قلعه تل حدود سال ۱۷۹۰ میلادی ساخته شده است.بنای این قلعه به محمد تقی‌خان چهارلنگ بختیاری نسبت داده می‌شود. وی که هم عصر با حکومت فتحعلی شاه قاجار بود، شورش خود‌ علیه حکومت مرکزی را از اواخر این دوران آغاز و تا وقتی که در دوره حکومت محمد شاه قاجار دستگیر و به تهران منتقل شد، فرمانروایی منطقه بختیاری حاشیه زاگرس را در این بنا به عهده داشت.بنای قلعه تل از زمان جنگ جهانی دوم و شهریور ۱۳۲۰ رو‌به ویرانی نهاد. پس از تبانی خوانین هفت لنگ و چهارلنگ یعنی محراب‌خان بهداروند با فرج الله‌خان علیه حکومت مرکزی رضاخان، نظامیان دولت به اشغال قلعه پرداختند و با هواپیماهای جنگی ساخت آلمان بخش‌هایی از اراضی اطراف قلعه را بمباران کردند.

محمد بن موسی کاظم ملقب به سبزقبا از فرزندان امام هفتم شیعیان و برادر تنی علی بن موسی الرضا امام هشتم شیعیان می باشد. او بر اثر نبود آزادی سیاسی و عقیدتی در دوران خلفای عباسی و همچنین برای ترویج افکار پدرش موسی کاظم و امامت برادرش علی بن موسی الرضا مدینه را ترک کرد. محمد بن موسی کاظم در آغاز به بصره و سپس به خرمشهر (کنونی) رفت. و سرانجام در دزفول اقامت گزید و تا آخر عمر خود در آنجا ماند. مقبره او که به صورت یک زیارتگاه است در دزفول قرار دارد.

مال آقا روستایی در ۳۲ کیلومتری شهرستان باغملک با بافت سنتی که کاملا بافت قدیمی خود را حفظ کرده است. مال آقا درمنطقه ای کوهستانی از رشته کوههای زاگرس جای گرفته که رودخانه ای مواج و سرد از کنار آن می گذرد و مسیر فرح بخش و زیبایی را ایجاد کرده است، همه ساله، به ویژه در دو فصل بهار و تابستان گردشگران بسیاری از جای جای خوزستان برای گذراندن اوقات فراغت و گردش به این مکان خوش آب و هوا سفر می کنند. علاقمه مندان دیدار این روستای زیبا از شهر باغملک که به سمت مال آقا حرکت می کنند با پشت سر گذاشتن شهر قلعه تل و طی حدود چهار کیلومتر راه با دیدن تپه ها و کوه ها و نسیم خنک کوهستان و جنگلهای انبوه بلوط، گویی وارد دنیایی دیگر شده اند. کمی جلوتر، روستای تمبی با قدمتی چند هزار ساله و بافتی زیبا در دل کوهستان در مقابل دیدگان گردشگران قد علم می کند و آنان را به یاد صفا و صمیمیت روستا می اندازد مکانی که روستایی باستانی را با همین نام مدفون شده در زیر پا دارد. گفته می شود چندی پیش تعدادی از اهالی روستا در پی حفاری خانگی بطور اتفاقی با بخش هایی ازمنطقه مدفون شده با آثار باستانی گران قیمت و ارزشمندی مواجه شدند.

جزیره کوشک پشت سد شهید عباس پور (یکی از بزرگترین سدهای استان خوزستان بر روی رود کارون) واقع شده است. برای رسیدن به این جزیره باید ابتدا از جاده مسجد سلیمان به سمت سد شهید عباس پور رفت. در این جزیره ۱۲ ویلای یک،دو، سه و چهار خوابه در یک فضای بسیار زیبا ساخته شده است. مناظر زیبا و ویلاهای مجهز و امکانات تفریحی این جزیره باعث شده است که در طول سال به یک منطقه تفریحی تبدیل شود.

پارک جزیره در حاشیه رودخانه کارون واقع شده است . این پارک محیطی زیبا و دلنشین دارد. وسیله های تفریحی برای بچه ها و دوچرخه های کرایه ای برای بزرگسالان نیز دارد. این پارک در شب ها هوای بسیار مطبوعی دارد. نسیمی که از رودخانه می گذرد و به پارک می آید دارای رطوبت دلنشین و مطبوعی می باشد . نور پردازی جزایر وسط رودخانه کارون و همه پل های احداث شده بر روی این رودخانه، رنگ آمیزی جدول ها، احداث آبشارهای مصنوعی بر روی پل ها، برپایی فرش گل و توسعه فضای سبز شهر اهواز از جمله اقدامات شهرداری اهواز در ساحل کارون برای علاقمندان به فرهنگ، تمدن و طبیعت خوزستان است.

شواهد و قرائن نشان می دهد که بنه وار از هزاران سال پیش سکونتگاه گرمسیری طایفه آسترکی بوده است.بطوریکه نقشة جغرافیایی دورة ساسانیان ( نقشة شماره 1700، دورة نقشه های تاریخی سحاب ) نشان می دهد نام آن در زمان ساسانیان ( آسترآباد اردشیر ) بوده که درکناره های کارون به ثبت رسیده است. هر چند آثار تمدنی آن به دورة باستان بر می گردد اما با به قدرت رسیدن امیرتاجمیرخان بهرامسری آسترکی فرزند بابک شاه در سال 924 ه ق و برگزیده شدن ایشان به حکومت بختیاری از سوی شاه اسماعیل و شاه تهماسب صفوی مرکز حکومت بختیاری را از ایذه به بنه وار آسترکی منتقل نمود.

در ۲۰ کیلومتری شمالغرب شوش بقایای شهری از دوره ساسانی بر جانب غربی رود کرخه قرار دارد که بنام محوطه باستانی ایوان کرخه ( اران – خوره – شاپور شهرستان ) نامیده می شود که احتمالا در زمان شاپور دوم ساسانی ساخته شده است . در محل به آن کوت – گپون هم گفته می شود که به معنی قلعه و نشیمنگاه بزرگان است . گیرشمن در ۱۹۵۰ بمدت یکماه در ایوان کرخه کاوش نموده است و آنرا استقرار گاهی به مساحت ۳۹۰ هکتار توصیف کرد . بخش عمده ای از دیوار خشتی دور شهر اکنون به شکل پشته های خاکی قابل مشاهده است . مقدسی جغرافی نویس قرن چهارم هجری آنرا شهری آباد و دارای دژ و باغهای متعدد معرفی نموده که آب آشامیدنی از نهرهایش جاری بوده است . ابن حوقل نیز این شهر را از مراکز عمده خوزستان دانسته که در تمام دنیا دارای شهرت است .

امامزاده عبدالله شوشتر در بالای تپه‌ای در جنوب شهر شوشتر قرار دارد و دارای چشم‌انداز بسیار زیبایی است. ساختمان اصلی آن از به دوران سلجوقی و به سال ۶۲۹ هجری قمری نسبت می‌دهند. این بقعه محل دفن یکی از فرزندان امام زین‌العابدین (ع) است. ضریح آن در زمان ناصر الدین شاه قاجار به و به سال ۱۲۲۸ خورشیدی به سبک اواخر دوره صفوی ساخته شد. گچ‌بریهای داخل بنا به سبک قاجار است. گنبد امامزاده عبدالله شوشتر به شیوه گنبدسازی منطقه، از نوع رک مضرس است. ارتفاع ایوان ورودی بنا نه متر و عمق آن پنج متر است.