روستای زیبای سرپیر، در استان چهارمحال بختیاری و با فاصله ی کوتاه سه کیلومتری در شمال  شهر دشتک قرار دارد. سرپیر نیز مانند دشتک پیشینه ی تاریخی طولانی و آثار متعدد تاریخی دارد و با وجود جایگاه تاریخی و مرقد امامزاده «خاتون حلب» همواره در طول تاریخ رونق خاصی داشته است و به دلیل ارتباط نزدیک با دشتک و اشتراک در آب و خاک، خویشاوندی، ازدواج و نسبت های فامیلی، با مردم دشتک قرابت زیادی دارند و جدایی ناپذیرند. راهی پر پیچ و خم و با شیب تند دشتک و سرپیر را به هم متصل می کند و تپه بزرگ معروف به «پهنا کل بین» آنهاست.

سرپیر در میان دره سرسبز و زیبایی که باغ ها و انبوهی از درختان و بوته های وحشی آن را در بر گرفته اند و در کنار تپه کوچکی در وسط دره و در دامنه کوه بزرگ احمدلیوه واقع است.  دهکده سرپیر در فضایی آرام و دلپذیر، با طراوت دل انگیز طبیعت و کوهساران با شکوه، در کنار آرامگاه مقدس و مطهر امامزاده حلیمه خاتون معروف به «خاتون حلب» جای دارد. چشم انداز سرپیر در بهاران همانند «تابلوی زیبایی» است که نقاش طبیعت خلق کرده است و امامزاده خاتون حلب «نگینی در دل کوهستان بختیاری» است.

بنای تاریخی امامزاده خاتون حلب

زیارتگاه امامزاده حلیمه خاتون مشهور به «خاتون حلب» از نوادگان حضرت امام موسی کاظم(ع) است. در گویش محلی بختیاری «خاتی نَحلَو» می گویند و به دختر بِرگ (باکره، دختری که ازدواج نکرده است) معروف است و به همین دلیل از قدیم الایام  اعتقاد بر این بوده است که مردان نباید وارد زیر زمین امامزاده شوند که در عرف محلی به آن مکان «تهدِه/ گهواره» (با تلفظ لری) می گویند و معتقدند اگر مردی وارد شد دچار عواقب بد می شود. کلمه خاتون را برای زنان برجسته یا شاهزده بکار می بردند و حلب شهری تاریخی و معروف در سوریه است شاید علت انتساب امامزاده به این شهر مهاجرت سادات حلب در آن زمان به ایران است و شاید واژه «نَحلو» مفهوم دیگری داشته باشد... 

نسب و فامیل ها

    اهالی سرپیر معروف به «شیخِ خاتون حلب» شامل خاندان های «حسن شیخی ـ محمدی(پوربختیار) ـ رضایی(شیرژیان) ـ نجفی ـ رجبی ـ رنجبر و... » و برخی که ساکن دشتک هستند: «شیخی ـ دارابی ـ رجبی ـ مهمانپذیر  و... » و نسب آنان دورکی باب بختیاری است.  تعداد بسیار زیادی از جمعیت سرپیر به دلایل مختلف یا برای کسب و کار به شهرهای اصفهان ـ شهرکرد و... مهاجرت کردند هم اکنون نسبت به گذشته جمعیت کمی در سرپیر ساکن است که اغلب به کشاورزی و باغداری مشغولند. 

آثار طبیعی و تاریخی

 1 ـ برگوری های باستانی که در نقاط مختلف سرپیر مشاهده می شود.

 2 ـ قبرستان های تاریخی از دوران های مختلف و سنگ قبور تاریخی از بزرگان بختیاری

 3 ـ آثار تاریخی امامزاده شامل بنای تاریخی، شیرهای سنگی تاریخی و اشیاء تاریخی داخل امامزاده که متأسفانه اغلب توسط سود جویان تاراج شده است

 4 ـ اثر سنگی در میان صخره های جنوب سرپیر که در اصطلاح محلی به آن «شُمشیر بُر» می گویند که به نظر می رسد جوی آب سنگی ست که توسط مردمان قدیم احداث شده است

 5ـ عمارت قدیمی باقرخان که به عمارت پنج دری معروف است در سرپیر باقی است.

 6-مجموعه تفریحی چشمه حاجت: چشمه ای است در شمال غربی سرپیر در پای کوه بلند احمد لیوه قرار دارد درختان بلند و چمنزارهای سرسبز در کنار کوه و چشمه پر آب گردشگاه کم نظیر و زیبایی را ایجاد کرده است این چشمه به دلیل انتساب به امامزاده از تقدس خاصی برخوردار بوده است و آب آن را برای تبرک و شفای بیماران بر می دارند. نوشیدن جرعه ای از آن را برای برآوردن حاجات مؤثر می دانستند در دامنه های بالاتر از آن چشمه های دیگری وجود دارند که از کوهای بالا دستی سرچشمه می گیرند و آب کشاورزی سرپیر و دشتک را از قدیم الایام تأمین می کردند از جمله چشمه «آقا شعفدی» (آقا شفیع الدین) که در دامنه کوه قرار دارد سر پیر در زمستان های سرد پوشیده از انبوه برف و یخ است.