با افزایش سن احتمال ابتلا به بیماری های مزمن بیشتر می شود. به همین دلیل پزشکان پیشنهاد می‌دهند که افراد میانسال سالانه چکاپ های پزشکی را انجام دهند. بیماری آب سیاه (گلوکوم) از جمله بیماری های چشمی است که بیشتر در افراد بالای ۵۰ سال ظاهر می شود.

۱٫۵ تا ۲ درصد مردم  به گلوکوم مبتلا هستند. متاسفانه این در حالی است که بسیاری از این افراد از بیماری خود آگاهی ندارند.

آب سیاه چیست؟

عصب بینایی اطلاعات را از چشم به مغز ارسال می کند. دید خوب به عصب بینایی سالم نیاز دارد. زمانی که فشار چشم بالا می رود، عصب بینایی آسیب دیده، دید فرد تحت تاثیر قرار می گیرد و روز به روز وخیم تر می شود. متاسفانه بسیاری از افراد مبتلا به گلوکوم از بیماری خود آگاه نیستند تا زمانی که تغییر محسوسی در بینایی شان ایجاد شود.

با گذشت زمان آب سیاه دید مرکزی فرد را شدیدا کاهش می دهد و اگر درمان به موقع صورت نگیرد نهایتا منجر به کوری می شود. متاسفانه نابینایی حاصل از گلوکوم غیر قابل برگشت بوده و درمانی ندارد.

علائم آب سیاه

آب سیاه در مراحل ابتدایی علائمی ندارد اما اگر پیشرفت کند ممکن است بیمار با سردرد، تهوع، استفراغ، درد چشم، درد در هنگام حرکات چشم و قرمزی چشم مواجه شود.

درمان آب سیاه

درمان با دارو

رایج ترین روش درمان گلوکوم استفاده از دارو است که پزشکان در مراحل اولیه این بیماری تجویز می کنند و به شکل قطره و قرص وجود دارند. بعضی از این دارو ها ممکن است سبب بروز عوارضی مثل سردرد یا سوزش چشم شوند که در این صورت بیمار باید این موضوع را با پزشک خود در میان گذارد. اگر در مراحل اولیه بیماری تان هستید از دارو هایتان به طور مرتب استفاده کنید، چرا که این دارو ها فشار چشم تان را کنترل می کند.

درمان با لیزر

از لیزر درمانی برای خارج کردن مایع از چشم استفاده می شود. این روش یکی از موثرترین راه های درمان گلوکوم است اما در برخی موارد دیده شده که لیزر درمانی اثر پایداری ندارد و در بیش از نیمی از بیماران دوباره فشار چشم افزایش می یابد.

درمان با جراحی

هدف از این عمل جراحی، ایجاد منفذ جدید در چشم برای خروج مایع است. توصیه می شود چشم پزشک زمانی این راه درمان را انتخاب کند که لیزر درمانی و دارو موثر واقع نشده اند. این روش حدودا ۸۰ تا ۹۰ درصد موفق است.

البته در نظر داشته باشید که با جراحی گلوکوم فقط دید باقی مانده حفظ می شود اما بهبودی در بینایی فرد حاصل نمی شود.

چه کسانی بیشتر در معرض گلوکوم قرار دارند؟

• افرادی که در خانواده شان سابقه بیماری آب سیاه وجود دارد.
• افرادی که سابقه بیماری های چشمی مانند آب مروارید، تبخال چشمی و… دارند.
• بیمارانی که مبتلا به اختلالات تیروئیدی هستند.
• کسانی که سابقه ضربه های چشمی را دارند.
• افرادی که به نزدیک بینی شدید مبتلا هستند.
• بیمارانی که شدیدا داروهای کورتن دار مصرف می کنند.
• افرادی که از دارو هایی که فشار چشم را بالا می برند استفاده می کنند.
• میانسالان
• بیماران دیابتی

متاسفانه برای بیماری آب سیاه پیشگیری قطعی وجود ندارد اما افراد بالای ۴۰ سال با مراجعه حداقل یک بار در سال به چشم پزشک می توانند به موقع از وجود این بیماری آگاه شوند و درمان را به طور موثر تری در پیش گیرند.